Yayınevi: Everest Yayınları
Sayfa sayısı: 210
Görenlerin oooo Hüseyin Rahmi mi okuyorsun dediği benim de cevaben "okuyorum ama anlıyor muyum bir sor" dediğim kitaptır kendisi :). Konuyu anlasanız da Osmanlıca ile dolu paragraflar beni benden alıp uykunun büyülü dünyasına götürdü, evet bu 3-4 kere oldu :). Bir ara büyücüler falan toplanmıştı kitapta o esnada geçen konuşmaların önemsiz olduğunu düşünüp :) atlayarak okumuş olabilirim. Konuyu da merak ettiğim için bırakmak da istemedim, azmettim sonuna geldim ama nasıl geldim işte orası yukarıda. Arkasındaki Osmanlıca sözlüğe bakıp hiç aldanmayın, 5 kelimenin birisine rastlarsanız şanslısınız :). Her neyse tüm bu zorluklara rağmen sevdim, kapağını da çok sevmiştim zaten, iyi ki okumuşum diyebilirim. Konusu; Eşi ölen Naşit Nefi Efendi'nin 9. kere evlenmek istemesi, önceki zevcelerinden birinin boğularak öldürülmesi rivayeti üzerine evlendirilmek istenen kişinin efendiyi araştırması ve en son boşandığı zevcesinden olup biteni öğrenmek amaçlı evine gitmesiyle başlar. 8. zevce kitabın büyük bir kısmını anlatır. İlk eşinin öldükten sonra mezarından çıkıp çocuklarına sepet sepet kuruyemiş getirmesi, bilmem kaçıncı zevceyi boğarak öldürmesi, evde bir türlü huzur ve rahat vermemesi gibi bir çok olayı ve sonunda boşandığını anlatmıştır. Fakat sonu çok farklıdır :)
Kitaptan anladığım yegane cümleyi de paylaşmak istiyorum;
"Bu dediklerinizi hiç anlamıyorum efendi..." :) (s.109)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder