Yayınevi: Can
Sayfa sayısı: 382
İlk Paul Auster okumamdı, farklıydı. 3 ayrı romanın tek bir kitapta birleşmesiyle oluşmuş bu üçlemede her bir hikayede aynı şeyleri okuyormuş gibi hissettim. Zaten son hikayenin sonunda yazar kendisi bunu hikayenin içinde belirtmiş, hepsinin aynı hikaye olduğunu söylemiş. Aslında biraz aldatılmış hissettim kitabı okurken, kandırılmış. Sıkıcı bir okuma değildi kesinlikle ama bir tatminsizlik, sonunda ne olduğunu bilememenin vermiş olduğu hiçlik.. Sanki yazar sırf kendisi için yazmış, içindeki karmaşıklığı kelimelere dökmüş gibi. Ve bu karmaşık ruh hallerinden ve olay örgülerinden siz de nasibinizi alıyorsunuz ister istemez.
" Eğer bir yanınla bir şeyi sevmezsen bu kadar şiddetle nefret edemezsin ondan." (s.128)
" Ama bugün de geçmiş kadar karanlıktır ve aynen gelecek kadar bilinmezlerle doludur." (s.173)
" Yaşamlarımız bizi alıp denetleyemeyeceğimiz biçimde sürükler ve hemen hemen her şey değişir. Biz ölünce her şey de ölür, ölüm her gün yaşadığımız bir şeydir." (s.247)
" Her hayat sadece kendine indirgenebilir. Şöyle de söyleyebiliriz: Hayatların anlamı yoktur." (s.311)
bende yanılsamalar kitabını okumuştum çok hoşuma gitmişti kalemi.tekrar okumak istediğim bir yazardır
YanıtlaSilSanırım ben de okurum başka bir kitabını, bunda egoistçe bir şeyler sezsem de umut ediyorum diğerlerinden daha güzel şeyler alacağımı :)
YanıtlaSil