OD

Kitabın Yazarı: İskender Pala

Yayınevi: Kapı Yayınları

Sayfa sayısı: 361

Nereden kaça aldım?: D&R

Kitap Yunus Emre'nin hayatını anlatıyor. Olaylar Yunus Emre'nin ve oğlu İsmail'in ağzından Molla Kasım'a kendi ağızlarından anlatılıyor. Başında ve sonunda Molla Kasım da kendi fikirlerini söylüyor. Yunus Emre'nin bir ömrü acı içinde geçirdiğini, nelere katlandığına insanın inanası gelmiyor. Sitare'ye ve Allah'a olan aşkı, Sitare'yi kaybetmesi, oğlu İbrahim'i kaybetmesi, seneler boyunca kaybettiği oğlu İsmail'i araması.. Ancak öldüğü esnada kavuşması fakat oğlunu bulduğunun farkına varamadan göçüp gitmesi, günde 9 zeytin ve bir miktar peynirle beslenmesi, sürekli maneviyat halinde olması, maddi hiç bir şeyde gözünün olmaması vs.. Kitap kendisini okutturuyor fakat bu kitabın bana göre olmadığını rahatlıkla söyleyebilirim. Ama o zamanları ve Yunus Emre'nin hayatını öğrenmek açısından faydalı olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Ayrıca çok can alıcı cümleler vardı, not kağıtlarıma not ettim tabi ki.. Burada da paylaşmak istiyorum.

"Hayatım boyunca hep çok şeye sahip olmayı değil, az şeye ihtiyaç duymayı istemişimdir." (s.2) Ne kadar güzel bir cümle değil mi ama hiç bana göre değil :) Gerçi hiçbir şeyin sahibi değiliz şu dünyada. Sahibi olduğumuzu sandığımız her şey bizim misafirimiz.. Bizden sonra başkalarına geçecek.. 

"Elinle koymadığını alma, gözünle görmediğini söyleme!" (s.135) Nerdeee, keşke uygulayabilsek :(

"Ölümün yüzü değil çünkü çirkin olan, belki kendi yüzündür de aynada yansımıştır. İyinin de sende büyümüştür fidanı çünkü, kötünün de... Kendi elinle kazandığındır güzel de, hem çirkin de... Her doğan ölür elbet!... Çırak ne olmuşsa yerin altında, usta da o olmuştur.. Yalnız kalmak istemiyorsan gideceğin yerde eğer; iyilikten, güzellikten, doğruluktan evlatlar, dostlar, yoldaşlar edin kendine şimdiden geçip gitmeden ömür.. Umutlar hep yarın, yarın,yarın!... Tükenen zamanı dolduruyor hep kuru kavgalar, boş didişmeler, faydasız gürültüler... Aklını başına al kardeş! Günü bugün say; ölüm ki kaşla göz arasında; ölüm ki dudakla söz arasındadır..." (s.165)

"Denge madde lehine bozulunca insanın nefsi, mana lehine bozulunca da ruhu öne çıkıyor, biri diğerini bastırıyor Can Yunus!" (s.308)